เมื่อ Passion หมด ชีวิต uptight เครียดเกินไป รู้สึกเริ่มจะหมดไฟ รู้ไหมว่าคุณสามารถใช้การวิ่งและการเคลื่อนไหวมาปลุกไฟในใจตัวเองให้กลับมาลุกโชนได้อีกครั้งหนึ่ง

เพราะบทความนี้ เราจะพาคุณไปเรียนรู้วิธีการรับมือภาวะความเครียดต่างๆ ที่เข้ามาในจิตใจของคุณ โดยใช้การวิ่ง เป็นกิจกรรมบำบัดและสร้าง Inner Child ให้กลับมาสู่คุณอีกครั้ง จากประสบการณ์ของคุณดาว ดุจดาว วัฒนปกรณ์ นักบำบัด นักจิตบำบัดการเคลื่อนไหว 

บทนำ

ไม่รู้เคยมีบางแว่บกันไหมที่เราก็คิดว่า โตเป็นผู้ใหญ่แล้วอะไรๆมันก็ไม่สนุกเหมือนตอนเป็นเด็ก แน่ล่ะ... ภาระงาน ความคาดหวังจากครอบครัว หนี้บ้าน ประกันชีวิต ความถูกต้อง ความสำเร็จ และอื่นๆอีกมากที่มาร้องขอให้ชีวิตวัยผู้ใหญ่ของเราเต็มไปด้วยความถูกต้องและมีแบบแผน 

เมื่อกฎเกณฑ์และความระมัดระวังในชีวิตเพิ่มมากขึ้น ความสนุกในการดำเนินชีวิตก็วิ่งดิ่งลงจนคนหลายคนเกิดภาวะ Burnout จนชีวิตเริ่มเหี่ยวเฉา พอวันศุกร์เย็นจะเบิกบานใจ แต่พอจะวนกลับมาเช้าวันจันทร์ความเหนื่อยหน่ายใจก็เริ่มปกคลุม

ภาวะนี้อย่าปล่อยให้เกาะกินหัวใจนาน ภาวะดิ่งค้างชีวิตเฉาแบบยาวๆจะเอาโรคซึมเศร้ามาเคาะประตูบ้าน ลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างกับตัวเองดีกว่า 

‍

หลายคนรู้อยู่แล้วว่าการออกกำลังกายจะช่วยลดความเครียดและสร้างฮอร์โมนความสุขให้กับร่างกายได้ แค่ไปออกแรง..ความกระปรี้กระเปร่าก็มา 

แต่ว่าสำหรับคนหมดไฟในการใช้ชีวิต ความเหนื่อยล้าเย็นชาจะกลับมาได้ไวเสมอ และเผลอๆ การออกกำลังกายบางรูปแบบยังนำความกฎเกณฑ์งอกมาเพิ่มให้กับวิถีชีวิตเดิมๆที่คุณเองก็เบื่อเต็มทน

การออกกำลังกายท่าซ้ำๆ ณ ที่เดิมๆสามารถเพิ่มเติมความมั่นคงทางใจให้ใครหลายคนได้ เช่นการวิ่งวนๆในสวนสาธารณะ วิ่งๆวนบนถนนเรียบๆ ของหมู่บ้าน หรือการไปเล่นเวทในยิม แต่เพื่อการสร้างไฟให้ลุกโชนในชีวิตอีกครั้งจะชวนให้ออกแรงอีกแบบเพิ่มเติมเข้าไปสักสัปดาห์ละครั้ง ลองมาออกกำลังกายแบบที่ไม่เจอความซ้ำและปลุก Inner Child ของทุกคนให้กระโดดโลดเต้นอีกครั้ง

ทำความรู้จัก Inner Child กุญแจสำคัญในการเอาชนะความเครียด

Inner Child คืออะไร เราทุกคนมีความเป็นเด็กในตัว ความเป็นเด็กนี้ไม่ได้หมายความถึงพฤติกรรมเพียงอย่างเดียว แต่หมายถึงตัวตนเราที่เราเริ่มสร้างไว้ตั้งแต่ปีแรกๆ ของชีวิต เด็กคนนั้นที่เราก่อร่างสร้างรูปแบบของนิสัยทั้งหมดที่เรามีในปัจจุบัน 

เด็กคนนั้นที่ทุกวันนี้หลายๆครั้งยังคงมีบทบาทในการควบคุมแรงปรารถนาต่างๆของเราอยู่ เช่น บางทีเด็กในตัวเราก็อยากจะได้ความสนใจ ความเข้าใจ และการประคับประคองมากๆอย่างเด็กที่ตอนเด็กๆเราอยากจะได้ ความต้องการนี้มันจะไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่เพราะเป็นความต้องการของเด็กคนนั้นในตัวเราที่เก็บไว้ และมีหลายๆคนเลยที่เติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่ประสบความสำเร็จ แต่ยังไม่เข้าใจวัยเด็กข้างในที่เต็มไปด้วยบาดแผลและช่องว่างโหว่ๆ ที่เกิดจากการที่ความต้องการไม่ได้รับการตอบสนอง

‍

นักจิตวิทยาบางคนก็เรียกสิ่งเหล่านี้ว่าปม ปมที่ฝังตัวอยู่ที่ชั้นจิตใต้สำนึก มันเป็นจุดก่อกำเนิดของความยากต่างๆ ในชีวิตผู้ใหญ่ของทุกคนที่เราเห็น เช่น ใส่รูปแบบของพฤติกรรมที่ไม่ Healthy ต่อตัวเอง พฤติกรรมทำร้ายตัวเอง ความไม่สามารถจัดการอารมณ์ได้อย่างเหมาะสม 

หรือแม้แต่ความยากลำบากในการรักษาความสัมพันธ์ที่มีรอบตัว เพราะฉะนั้น ถ้าอยากเริ่มมองหา Inner Child ในตัวคุณเองคุณอาจจะต้องเลิกใช้ตามองออกไปข้างนอก แต่ต้องเปิดตาสังเกตพฤติกรรมตนเองที่ทำอยู่ เริ่มดูจากนิสัยแย่ๆ ที่เรามักเป็นอยู่บ่อยๆ 

เช่น ชอบขึ้นเสียงใส่คนอื่น ชอบระเบิดอารมณ์เวลาเสียหน้า ชอบโทษคนอื่นเวลาที่เกิดข้อผิดพลาด ออกอาการปรี๊ดปร๊าดเวลาไม่ได้ดั่งใจ อาการที่ดูเด็กๆทั้งหลายของแต่ละคนคือที่หมายเริ่มต้นให้เชื่อมตรงไปสู่ Inner child ภายใน นี่คือ Inner Child ที่มีกันทุกคน

‍

แต่ Inner Child มีก็ไม่ได้มีแค่ด้านปมอย่างที่พูดไป มันมีด้านที่เชื่อมโยงกับเรื่องของ Passionและแรงปรารถนาลึกๆของใจด้วย เคยเห็นไหมทำไมคนเราพอโตแล้วก็ยังซื้อของเพื่อเติมเต็ม Passion เช่น ซื้อรถสวยๆ ซื้อรองเท้าเก๋ๆ หรือสะสมของที่แน่นอนที่ไม่ได้มีเพื่อตอบสนองความต้องการจะใช้งาน เป็นต้น 

หรือมีกิจกรรมที่เติมแรงปรารถนาในหัวใจ เช่น ชอบเดินทาง ชอบไปผจญภัย สิ่งเหล่านี้ทำไปเพื่อตอบสนอง Inner Child ทั้งนั้น และถ้าขาดมัน ชีวิตก็ดำเนินไปได้ไม่ติดขัดอะไร แต่หัวใจและความมีชีวิตชีวาจะแหว่งเว้าหายไป และเกิดภาวะหมดไฟได้เหมือนกัน

นั่นเป็นที่มาว่าเราควรจะบำรุงพลังชีวิตของ Inner Child ของตัวเองให้แข็งแรงและเต็มไปด้วยพลังตลอดเวลา แต่จะคอยพึ่งพาวิธีการสะสมของหรือการเดินทางก็อาจจะต้องพึ่งพาทุนทรัพย์และทุนทางเวลาที่มากพอสมควร เพราะฉะนั้นการหาบางสิ่งอย่างการวิ่งมาทำงานตรงนี้จะเป็นวิธีปลุกพลังในตัวได้อย่างง่ายๆ

แล้วการวิ่งแบบไหนที่จะช่วยปลุก Inner Child หรือพลังชีวิตของเด็กคนนั้นในตัวของคุณ ?

สำหรับการวิ่งแบบไหน ที่จะเข้ามาปลุก Inner Child ให้ตัวคุณ สำหรับดาวมันมี Keywords อยู่ 3 อย่างด้วยกันนะคะ คือ

สนุก ... ต้องเป็นวิ่งที่สนุก

พอพูดถึงตัวเด็ก ความสนุกเป็นแรงจูงใจหลักที่เวิร์คมากๆ เหมือนเราลองชวนเด็กเล่นอะไรสักอย่าง เด็กจะไม่สนใจว่ากิจกรรมนั้นจะมีประโยชน์ยังไง แพงไหม หรือใครเป็นผู้คิดค้นกิจกรรม เด็กจะสนใจกับความสนุก ผู้ใหญ่หลายๆคนวางความสนุกในชีวิตไว้กลางทางระหว่างที่เติบโตมา เพราะฉะนั้น..กิจกรรมวิ่งที่ช่วยสร้างความสนุกจะเป็นตัวเอาพลังเด็กกลับมา ไม่ว่าจะวิ่งเทรล หรือว่า City Run วิ่งเทรลได้วิ่งหลบใบไม้บนหัว กระโดดหลบหลุมที่พื้น ปีนป่าย ลงน้ำทั้งๆที่เท้าเปียกแฉะ สิ่งเหล่านี้เป็นกิจกรรมที่อาจจะห่างไกลจากวิถีทำงานในชีวิตประจำวันที่จำเจ แถมยังเป็นกิจกรรมที่หลายคนเคยทำตอนเป็นเด็กมันก็เลยสามารถดึงความเป็นเด็กออกมาให้เราได้พบเจอมันอีกครั้ง 

แม้ไม่มีเวลาออกไปป่าไปเขา เราสามารถใช้การวิ่งในเมืองหรือ City Run มาแทนได้การท่องเมืองด้วยการวิ่ง ได้สัญจรบนทางเท้าด้วยความเร็วที่เร็วกว่าเดินนิดหน่อยช่วยให้เกิดมุมมองใหม่ต่อเมืองที่รายล้อมเราอยู่ 

เราจะเห็นเมืองอีกแบบ เราจะสนุกกับการตัดสินใจเส้นทางทุกครั้งที่มีทางแยก สนุกกับการกระโดดขึ้นลงฟุตบาท วิ่งขึ้นสะพานลอย หรือแม้แต่วิ่งไปบนถนนที่ไม่เคยไป สิ่งนี้ปลุกความสนุกของวัยเด็กเรากลับมาได้ 

ไม่ซ้ำ .. เส้นทางที่วิ่งไม่จำเจ

ความคาดเดาไม่ได้ทำให้ชีวิตเกิดความตื่นเต้นระทึกใจ สิ่งนั้นปลุกเด็กตัวเล็กๆในตัวเราขึ้นมาได้ มันอาจจะมีความกลัวเร้าใจแบบเบาๆที่เข้ามาโยกเด็กในตัวเราให้รู้สึกหวือหวาและประหลาดใจไปตลอดทาง และการวิ่งแบบที่แต่ละก้าวของเรามันจะไม่ซ้ำกับก้าวที่ผ่านมาก็นำพาความหลากหลายมาสู่ชีวิตได้

เวลาวิ่งเทรล.. เสน่ห์อย่างนึงของมันคือเราจะไม่รู้เลยว่าเลยจากสุดสายตาไป ข้างหน้าเราจะพบอะไร เราจะมีความรู้สึกเหมือนนักค้นหาและพอเลี้ยวลงเนินไปเราก็สวมบทบาทของนักค้นพบในเวลาต่อมา บางครั้งเราวิ่งผ่านต้นไม้ใหญ่ไปเราก็ค้นพบกับวิวป่าที่สวยงามราวภาพวาดที่เราอยากจะชะลอเพื่อดื่มด่ำกับความงามราวรูปภาพ

และพอวิ่งผ่านไปไม่เท่าไหร่เราก็เจอทางโคลนให้ล้มครืนไถลลื่นจนหัวเราะกับตัวเองไป ความเดาอะไรไม่ได้เป็นสิ่งสร้างสมดุลให้กับชีวิตวัยผู้ใหญ่ได้เป็นอย่างดี และก้าวทุกก้าวของการวิ่งเทรลคุณก็วางเท้ายกเท้าไม่ค่อยเหมือนเดิม คุณได้พบเจอความรู้สึกสดใหม่ตลอดเวลา

City Run ก็เหมือนกัน การออกวิ่งโดยไม่ต้องรู้ก่อนก็ได้ว่าวันนี้จะวิ่งไปทางไหน ก็เริ่มวิ่งแล้วลองเลี้ยวซ้ายขวาไปตามใจมันก็ทำให้ทุกๆนาทีมีความเร้าใจแบบสุขๆได้เหมือนกัน ถ้าได้ลองวิ่งไปในเมืองแล้วจะค้นพบว่า ถึงแม้คุณจะออกวิ่ง คุณจะได้ทำอะไรที่ไม่จำเจ คุณจะได้กระโดด โยกตัว ซอยเท้า เบรกกะทันหัน หมุนตัวหลบ โอ้ว...แค่คิดก็อย่างกับเต้นไปตามท้องถนนยังไงยังงั้น

ต้องมีอุปสรรคท้าทาย

ตอนเด็กๆเราทุกคนชอบการเล่นที่มีอุปสรรค การเล่นที่เรียบง่ายเกินไปสร้างความน่าเบื่อได้ นี่ไงเราถึงชอบเล่นเกมส์ให้ผ่านด่าน ชอบเอาสิ่งกีดขวางมาวางเพื่อท้าทายศักยภาพตัวเอง และเมื่อเราทำได้เราจะได้รับชัยชนะเล็กๆ ที่สร้างความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ให้สูบฉีดความสุขใจไปทั่วร่าง …

แล้ววันรุ่งขึ้นเราก็ติดใจความรู้สึกนั้นจนวิ่งไปชวนเพื่อนมาเล่นอีกและอาจจะเติมอุปสรรคให้กับเกมส์ที่เล่นเพื่อค้นหาศักยภาพที่อยู่ข้างใน

‍

การวิ่งเทรลแบบที่มีอุปสรรคระหว่างทางจะมอบความรู้สึกนั้นให้กับ Inner Child ของเรา เหมือนเราโยนตัวเองเข้าไปในเกมส์ที่เล่น แล้วให้เส้นทางวิ่งเทรลเป็นเหมือนเกมส์ของผู้ใหญ่ที่ต้องออกแรงจริงแก้ปัญหาจริงไปในทุกๆก้าวที่กระโจน การคำนวณว่าแอ่งน้ำด้านหน้านั้นต้องผ่านไปยังไง กระโดดข้ามไหมหรือกลัวตะคริว หรือจะวิ่งอ้อม หรือจะวิ่งย่ำ 

หรือจะวิ่งลงดาวน์ฮิลล์จะวางเท้าตรงจุดไหนที่ไม่ให้ลื่น ไม่ให้เท้าพลิก ไม่ให้หน้าทิ่มม้วนต้วนลงไปกองตรงปลายเนิน ความท้าทายในตัวเองกับสปีดตอนลงที่เร้าใจ กระบวนการเหล่านี้สร้างความบันเทิงใจให้กับคนวิ่งได้ พอก้าวข้ามผ่านแอ่งน้ำ เราก็จะสัมผัสได้ถึงตัวเด็กข้างในที่ใจเค้าพองโตเพราะความภูมิใจในตัวเอง

‍

แต่การเลือกวิ่งเทรลจำเป็นต้องอยู่ในระดับที่ไม่ยากเกินแรงของเราไป เพราะถ้าอุปสรรคมันใหญ่จนเราข้ามมันไม่ไหว ความเหนื่อยล้าและความทำไม่ได้จะกระโดดเกาะใจเด็กคนนั้นทำให้แบกความทดท้อ กลับไปเป็นของขวัญชีวิตเพิ่มจากความน่าเบื่อชีวิตผู้ใหญ่ของคุณไปอีก 

เช่นกันกับ City Run ถนนเมืองไทยอุปสรรคมากมายให้ได้เล่นสนุก ก่อนออกวิ่งลองสร้างกฎให้กับตัวเองเพื่อความสนุก บอกว่าจะไม่ชนอะไร และไม่เข้าใกล้ใครในระยะ 3 เมตร (ช่วงนี้คนรอบตัวเราอาจไม่แฮปปี้ให้เข้าใกล้ๆ) 

จากนั้นจินตนาการว่าตัวเองเป็นตัวละครในเกมส์อะไรสักอย่างแล้วออกเดินทาง ฝาท่อที่ไม่ควรเหยียบเป็นอุปสรรคชั้นดีของเมืองที่เราอยู่ ฟุตบาทแคบๆ ขั้นบันไดของสะพานที่สร้างมาสูงไม่เท่ากันทุกขั้น  สายไฟฟ้าที่ห้อยต่ำ เสาโลหะที่กั้นไม่ให้มอเตอร์ไซค์ขึ้นฟุตบาท 

สิ่งเหล่านี้ล้วนชวนให้เราโยกตัวหลบหลีก และสนุกกับความท้าทายเล็กที่เมื่อเราหลบได้เราก็จะสูบฉีดความรู้สึกภูมิใจให้กับตัว Inner Child ของเราให้มีชีวิตชีวาอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมานานก็เป็นได้ค่ะ

สรุปทั้งหมด

อาจจะมีการวิ่งอย่างอื่นหรือกิจกรรมอื่นอะไรอีกก็ได้ ที่มีความสนุก ความไม่ซ้ำ และมีอุปสรรคให้คุณได้ท้าทาย มันจะเป็นตัวเลือกที่สามารถสร้างสมดุลใหม่ๆให้กับชีวิตแน่นที่เต็มไปด้วยกรอบของผู้ใหญ่ของคุณได้ รู้อย่างนี้แล้วรออะไร คว้ารองเท้า คว้ากระบอกน้ำคู่ใจออกไปวิ่งเทรลหรือ City Run กัน

ป.ล. ช่วงนี้ผู้คนรอบตัวอ่อนไหวกับกิจกรรมการวิ่งและการเข้าใกล้ ดาวเลยขอแนะนำการใช้ผ้า Buff มาปิดจมูกและปากระหว่างวิ่งเข้าเมืองไปจะช่วยทำให้คุณเป็นที่น่ากังวลน้อยลง (ทดลองมาแล้วดีกว่าใช้หน้ากากอนามัยเป็นไหนๆ) 

ขอให้สนุกกับการสร้าง Inner Child นะคะ

ดุจดาว วัฒนปกรณ์